Web 2.0: onvermijdelijk open en sociaal

Wanneer ik aan iemand probeer uit te leggen wat de impact van het huidige internet is op leven en werken, komt onvermijdelijk het thema angst om de hoek kijken. Angst voor openheid, voor verlies van controle, gezichtsverlies, afkalving van macht.
Ik vind het telkens weer moeilijk om daar helder en overtuigend op te reageren. Wat kan ik zeggen om ervoor te zorgen dat die angst omslaat in enthousiasme of in ieder geval voorzichtige nieuwsgierigheid? Daarbij komt dat ik het gevoel heb dat mensen die vanuit angst leven vanzelf een keer tegen die houding aan zullen lopen en dan zullen ervaren dat die houding een stuk minder constructief en effectief is dan de houding van openheid.

Toch probeer ik het keer op keer. Ik noem mijzelf Web 2.0-evangelist. Niet omdat ik zo’n fan ben van hypes en buzzwoorden, maar wel omdat ik het gevoel heb dat de huidige ontwikkelingen de maatschappij een positieve impuls kunnen geven. Dus wil ik graag aan zoveel mogelijk mensen uitleggen hoe het zit met web 2.0 en opensourche software en hoe zij er hun voordeel mee kunnen doen.

In mijn eerste bijdrage aan probeerde ik de basis van mijn gedachtegang uiteen te zetten. Mijn versimpelde, en enigszins gechargeerde, beeld van de maatschappij kan inzicht geven in wat voor soort bijdragen je van mij mag verwachten. En het geeft mij een handvat om, in toekomstige artikelen, op voort te borduren.

 

De basis: Web 2.0 kan de maatschappij een positieve impuls geven.

De maatschappij, onze wereld, bestaat uit mensen en mensen zijn sociale wezens. Ze staan nooit op zichzelf. Ze zijn ondernemer, werknemer, lid van een kennisteam, een sportclub, een vereniging. Ze zijn klant, leverancier, expert. Ze zijn vriend, familielid, clubgenoot. Mensen hebben zich dus aan elkaar verbonden in allerlei organisaties, bedrijven en verenigingen. Web 2.0 wordt ook wel ’the social web’ genoemd. In mijn ogen een term die de lading veel beter dekt. Het is geen ‘nieuw’ internet dat het oude vervangt. Het is een evolutie naar een internet dat mensen, informatie en ideeën verbindt. De groei naar het internet zoals Tim Berners Lee, de grondlegger van het world wide web, dat destijds voor ogen had.

 

De sociale structuren van verenigingen, bedrijven, organisaties zijn stuk voor stuk ‘netwerken’ te noemen. Mensen gebruiken netwerken om doelen te bereiken. Gezamenlijke doelen en persoonlijke doelen. Deze netwerken staan niet op zich. Ze overlappen elkaar, raken elkaar en zijn onderling verbonden.

Het internet biedt instrumenten om deze netwerken te faciliteren, te versterken, te doen groeien en de diversiteit en onderlinge verbondenheid te vergroten. Op die manier kan het internet helpen om gezamenlijke en individuele doelen te bereiken. Het is een gereedschapskist die zowel positieve als negatieve effecten kan hebben, afhankelijk van hoe de gereedschappen worden gebruikt.

Web 2.0 speelt een rol als katalysator en versneller in de volgende vier elementen:

• Een gezamenlijk doel verwezenlijken: het sociale internet versnelt innovatie, kennismanagement en ontwikkeling, sociale cohesie. Met het nieuwe internet vallen beperkingen van tijd en plaats weg.
• Het nieuwe internet maakt werken makkelijker, ‘always on’. Het is daarnaast ook een bron van ‘informatie overdaad’ die een bijdrage levert aan stress, verlies van focus en controle.
• Het maakt het makkelijker om betrokkenen te vinden die belang hebben bij jouw missie. Het faciliteert de relatie met deze betrokkenen. Het geeft ze de middelen om over jou of je organisatie te praten (doorvertelbaarheid).
• Het is een impuls naar openheid, transparantie en authenticiteit. Iets dat ten goede komt aan de relatie met alle stakeholders en een bijdrage levert aan maatschappelijk verantwoord en duurzaam ondernemen.

Aan deze vier thema’s wil ik mijn bijdragen gaan koppelen. Daarbij ga ik in op het hoe en wat, de uitdagingen, problemen en oplossingen, voor- en nadelen.